De appel valt niet ver naast de boomspiegel

Helaas voor ons weinig appelmoes uit eigen tuin dit jaar.

 

Het zou een goed appel jaar moeten zijn, zo hoor ik. En overal kom ik recepten tegen voor appelmoes en andere lekkernijen gemaakt van appels.
Helaas, voor ons geen appels uit eigen tuin dit jaar.

De fruitbomen in onze buurtmoestuin staan daar reeds sinds vier jaar. Echter de bomen hebben nog geen enkel jaar werkelijk fruit gedragen. Een enkele boom heeft een a twee appels of peren gedragen dit jaar, maar van een echte fruitoogst kunnen wij niet spreken.

Ook niet zo vreemd, want de bomen staan praktisch in het zand. Zo ontdekte ik vandaag.

Boomspiegel vrij van gras

Om een poging te doen de leefomstandigheid van onze fruitbomen te verbeteren, heb ik vandaag bij twee bomen de boomspiegel vrijgemaakt van gras en bedekt met gevallen bladeren.

Uit verschillende bronnen heb ik vernomen, dat het voor (fruit)bomen niet gunstig is, om omringd te worden door gras.
Het gras scheidt stoffen uit, die de grond voor andere planten en dus ook bomen minder geschikt maakt.
Gras houdt van een bacterie-rijke bodem. Bomen houden van grond die meer schimmelrijk is.


Een ander probleem met de grond in onze moestuin is dat er veel zand onder de dunne laag aarde ligt. Bij sommige van de fruitbomen is de aangebrachte laag aarde zo dun, dat met het omkeren van de gras plaggen het zand boven kwam.
Dat kan niet goed zijn.

Om de bomen werkelijk goede grond te geven, zouden we ze haast moeten uitgraven, een flink gat maken en dat vullen met goede aarde. Om daar dan de bomen weer in te planten.

Dat is echter veel werk en een kostbare klus. En ook weet ik niet of de bomen deze operatie zouden overleven. Ze zijn nu al niet in goede doen.

Vandaar dat ik een andere oplossing zoek.

Bodemstructuur

Koffieprut bestaat voor 80% uit organsiche stof

Ik probeer de bodemstructuur te verbeteren door organisch materiaal op de grond aan te brengen.
Hiervoor gebruik ik nu, wat in grote hoeveelheden beschikbaar is: gevallen bladeren van de bomen. Want het is Herfst!

Daarbij meng ik eerst koffieprut door de grond Koffieprut die de eigenaar van Louffee Coffee steeds zo vriendelijk bewaard voor onze moestuin.

Koffieprut heeft verschillende eigenschappen, waardoor dit een waardevolle toevoeging is voor de (moes)tuin.
(Meer over de koffie in de moestuin...)

Humus, het zwarte goud

foto van plantresten gemaakt met de microscoop

Al eerder van het jaar heb ik de boomspiegel van onze Tamme Kastanje en onze Walnoot vrijgemaakt en al een aantal malen met dorre bladeren bedekt. 'Mulchen' heet dat (Zie ook...).

Je bedekt de bodem volledig met (liefst) een organisch materiaal.
Zo blijft de grond daaronder vochtiger, het bodemleven (van klein tot super klein) wordt beschermd en heeft een omgeving om in te leven. En het organische materiaal zal in de loop der tijd vergaan. Wat overblijft is een dunne laag humus.

Humus is als het ware het skelet van het organische materiaal. Humus vergaat niet verder, maar levert de luchtige open-structuur die zo belangrijk is voor het bodemleven.

Een humusdeeltje kun je je voorstellen als een spons, met tal van openingen en 'kamertjes'. De zeer complexe structuur van humus zorgt er voor, dat micro-organismen een goede leefomgeving hebben, o.a. doordat vocht en zuurstof vastgehouden worden in de kleine ruimtes. (In het boek 'Het Bodemvoedselweb' wordt daar uitvoerig uitleg overgegeven)

Het bodemleven is uiteindelijk dat wat het beschikbare voedsel in de bodem in zich opneemt.
Door uitscheiding, of afsterven van dit bodemleven wordt dit weer beschikbaar gemaakt voor de planten die wortelen in de grond.

Het zal nog wel even duren voordat de humus laag dik genoeg is voor onze fruitbomen. Om de grond ook op diepere lagen te verbeteren, ben ik voornemens Hugels naast de bomen aan te leggen.

wordt vervolgd...